Friday, December 07, 2007

بی-من

از حالت فوق العاده ام،
تا لغزش نهان ِ جزئیات.
سر که می زند این تصویر
به سرتاسر ِ من های در جا
من مای مات،
در جا جای تن:
تن به حالت ِ من.
که شهر می شمرد، خط ِ حالت نگه می دارد
شب که می شود،
این جا مانده، آن جا می زَن
از تو زَن
و در خود بی من است،
بی خیز و بی خرام
در پارگی ِ مداوم ِ تن-تصویر
در اشکال ِ آرام