تا کجا

از جا

تا بعد

تمام

خم از دایره مدام و

،راست از دست می روم

در ارتفاع تار

از چشم که انکار

،تا دؤر که رفتار می شود

،تا تکرار و تکرار

خمار این دایره مدام و

.تمام

تا مدام

از کناره تا مدام حرف

،صورت از نمایش نفس

باز مانده است

من سکوت کرده ام؛

،دست داده است

اشک، از کناره تا مدام رفته است

بی حرف

،در میان حرف می گذاری ام

،در میان جنون آرام

با هزار نقطه ی رقصان بر لب و

بی هزار شهرزاد و یک

که در آغاز و درپایان

- و در هر حالتی که آرام می مانی ام -

،در گزاره

،در گذار از میان

بی حرف، می دانی ام

یک

"و شهرزاد وقت وداع گفت: تنها چند واژه مرا از مرگ می گیرد"

رویایی

همه ی ما را، تنها چند واژه از مرگ می گیرد ...